-
1 cano
cecinī, cantum (и cantātum), ere1) петь (c. voce C, AG; merula canit PM; c. carmina V)c. ad tibicinem C — петь в сопровождении флейтыc. more Asiatico C — говорить нараспев2) кричать (о сове) Vr; кукарекать (о петухе) C, Col; каркать (о вороне) C; квакать (о лягушке) V, PM3) играть (fidibus C; cithārā T; tibiā Q)c. receptui C — трубить отступлениеc. signum (classicum, bellicum) Acc, L etc. — давать сигнал (к наступлению, к выступлению и пр.)carmen sibi intus c. погов. C — говорить, думая втайне о личной выгоде4) звучать, раздаваться ( tubae cornuaque cecinerunt L)5) сочинять, творить (carmen, versus C; verba ad certos modos O)6) воспевать, прославлять, славить ( maxima bella et clarissimos duces Q); повествовать ( de bellicis rebus C); возвещать ( quae diu latuĕre O)7) возвещать, прорицать, предсказывать ( fata H)fore te incolumem canebat V — (Аполлон) возвестил, что ты будешь невредим8) разглашать, распространять ( facta atque infecta V) -
2 tibicen
tībīcen, inis m. [ tibia + cano ]1) играющий на свирели, флейтист Pl etc.2) столб, устой, подпора (urbs tenui tibicine fulta J; Atlas, t. caeli Eccl)
См. также в других словарях:
SCENICI Ludi — qui in Scena peragebantur, In universum enim duo fuêre apud Romanos genera; Alii Circneses, alii Scenici, ut docet Cicero de LL. l. 2. ubi de Lege, Ludis publicis, quod sine curriculo et sine certatione corporum fiat, popularenm laetitiam in… … Hofmann J. Lexicon universale
ANTAEAS — Scitharum Rex, Ismeniam tibicinem bellô captum iussit ad cenam canere. Omnibus autem admirantibus, et prae voluptate plaudentibus, iureiurandô affirmavit, Suavius se interdum cquum hinnientem audisse: Usque adeo aures habebat a Musica abhorrentes … Hofmann J. Lexicon universale
APOLLO — I. APOLLO Monachus in Thebaide, qui annis 40. moracus est in solitudine, parvulam in monte vicina speluncam habens, sed pro miraculorum multitudine brevieffectus insignis, plurimorum Praeses exstitir monachorum. Sozom. l. 8. c. 1. II. APOLLO pro… … Hofmann J. Lexicon universale
BAJULI — inter Ecclesiae Romanae Ministros occurrunt non lemel, ubi sic dicti sunt, qui processionibus publicis intererant, et cruces ac candelabra baiulabant. Ordo Rom. describens processionem Pontificis: Post Episcopos Presbyteri, deinde Monachi, dein… … Hofmann J. Lexicon universale
CHORAULES — Graece Χοραύλης, proprie qui cum choro tibiâ concinebat: cum in conviviis tum in scena. Quo sensu Petronius, Manu puer loquaci Aegyptius Choraules. Vide Salmas. ad Vopisc. in Carino, c. 19. Martial. l. 9. Epigr. 79. v. ult. Quod optimum est,… … Hofmann J. Lexicon universale
CHOREA — nomen saltationem denotans, und eortum, docet Mercurialis: Loca, inquiens, ubi saltationes peragerentur, primo, cum nondum excultae essent, fuêre vici, et plateae publicae; deinde, cum maiorem dignitatem atque ornamentum recepissent, ad… … Hofmann J. Lexicon universale
CONNAS — tibicen et temulentus, qui compotationes settô redimitus frequentabat. Exstitit vero Olympiae victor et aliquoties coronatus; pauper praeterea et nihil praeter oleastrum habens, Aristoph. Equitibus. Cicero, l. 9. Famil. ad Paetum, Ep. 22.… … Hofmann J. Lexicon universale
FAVETE Linguis — apud Papin. Stat. l. 2. Sylv. 7. v. 19. Lucanum canimus, favete linguis, Vestra est ista dies, favete Musae: formula est solita acclamationis, in sacris praecipue Vett. usurpata. Plin. l. 28. c. 2. ubi de verborum, et incantamentis carminum:… … Hofmann J. Lexicon universale
HOSTIA, ab HOSTIBUS — Ovid. Fast. l. 1. v. 340. Hostibus a domitis Hostia nomen habet. Immolabatur enim animal aut pro victoria impetrata, aut impetranda contra hostes; Festo ab hostire, i. e. ferire: Aliis a Gr. voce θυςία, literis transpositis, et θ. in τ. verso.… … Hofmann J. Lexicon universale
ISMENIAS — nomen Thebani tibicinis, De quo Plutarch. in Pericle: Cum audisset Antisibenes, Ismeniam optimum esse tibicinem, respondit, malusigitur. Nam si probus esset, ttibicen non esset. Huius captivi Musicam, se equi sui hinnitui longè posthabere,… … Hofmann J. Lexicon universale
LOQUI inter Sacra — vetitum olim: Itaque Plin. l. 28. c. 2. ne quid verborum praetereatur, aut praeposterum dicatur, de scripio praeire aliquem, rursusque alium custodem dari, qui attendat, alium vero praeponi, qui favere linguis iubeat: tibicinem canere, ne quid… … Hofmann J. Lexicon universale